نماینده وی به سی بی اس نیوز تایید کرد، خواننده تونی بنت که اجرای شاد و تکان دهنده اش از آثار کلاسیکی مانند “Rags to Riches”، “The Way You Look Tonight” و آهنگ امضا شده او، “I Left My Heart in San Francisco” او را به یکی از محبوب ترین مترجمان جاز، پاپ و استانداردهای برادوی تبدیل کرد، روز جمعه درگذشت. او 96 بود.
بنت برنده 19 جایزه گرمی در طول هفت دهه فعالیت حرفه ای خود، 60 آلبوم استودیویی و ده ها آلبوم زنده و تلفیقی ضبط کرد. هفت آلبوم در جدول بیلبورد 10 آلبوم برتر بودند.
اما او به طور جدایی ناپذیری با یک آهنگ بیش از همه پیوند خورده بود – آهنگی که او برای اولین بار بدون اینکه پا در سانفرانسیسکو بگذارد تمرین کرد.
بنت به خاطر آورد “صبح یکشنبه” در سال 2014 چگونه مدیر موسیقی او، رالف شارون، هنگامی که برای اولین بار در راه سانفرانسیسکو بودند، آهنگ را پیدا کرد. آن دو یک روز بعد از ظهر آن را در یک کلوپ شبانه در لیتل راک، آرکانزاس تمرین کردند: “و متصدی بار گفت: “نمی‌خواهم شما دو نفر را اذیت کنم، اما اگر آن را ضبط کنید، من اولین کسی خواهم بود که آلبوم را می‌خرم.” و ما کمی دلگرم شدیم! و وقتی به سانفرانسیسکو رسیدم، در تمرین شروع به خواندن آن کردم، همه به سمت من دویدند و گفتند: “تو باید این آهنگ را ضبط کنی.”
“من قلبم را در سانفرانسیسکو ترک کردم” در واقع به عنوان قسمت B از آلبوم بنت در سال 1962، روزی روزگاری منتشر شد. اما این گروه B بود که جایزه گرمی را به عنوان رکورد سال برنده شد و برای اجرای خود جایزه گرمی را برای بنت به ارمغان آورد. این آهنگ امضای او شد.
“بیشتر هنرمندانی که با یک چیز شناخته شده مرتبط هستند ناراحت می شوند: چرا باید فقط یک چیز باشد؟ در مورد همه کارهای دیگری که انجام می دهم چطور؟” بنت به “صبح یکشنبه” گفت. “اما من احساس متفاوتی دارم. من آهنگ “سان فرانسیسکو” را دوست دارم. هر شب آن را می خوانم، انگار اولین بار بود که آن را خواندم.”
او حتی می‌خواست آن را در سال 1994 در «MTV Unplugged» بخواند، جایی که با الویس کاستلو و kd lang اجرا کرد. ضبط این کنسرت پلاتین شد و برنده دو جایزه گرمی از جمله آلبوم سال شد.
دوام بنت به عنوان یک مجری نه تنها به مجموعه ای از لوله های تماشایی او نسبت داده شد. او همچنین با ذوقی چشمگیر روی صحنه رفت تا کتاب سرود بزرگ آمریکایی را به اشتراک بگذارد – آثاری از جورج و ایرا گرشوین، ای یاربورگ، ایروینگ برلین، کول پورتر، دوک الینگتون و جانی مرسر.